ταρσεκτομή

και ταρσεκτομία η, Ν

ιατρ.

1. χειρουργική επέμβαση που συνίσταται στην εκτομή ενός τμήματος τών οστών τού ταρσού για τη διόρθωση ορθοπεδικών παθήσεων τού ποδιού

2. χειρουργική επέμβαση στον ταρσό τών βλεφάρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tarsectomy < ταρσός + εκτομή].